CO TAK NAPRAWDĘ WARTO DOCENIAĆ?

Co jakiś czas każdemu z nas życie przypomina, jak silna jest potęga wdzięczności. Jak ważne jest, abyśmy doceniali: siebie, innych oraz każdy dzień. Nie inaczej jest ze mną. Dziś życie przypomniało mi o tym, jak bardzo jest ulotne…

Niewiele ponad pół roku temu mój tata odnalazł swoją kuzynkę i postanowiliśmy wysłać Jej zaproszenie na mój i mojego już dzisiaj Męża Ślub. Nigdy wcześniej Jej widzieliśmy. Było to cudowne spotkanie i wszyscy byliśmy wzruszeni. W planach były kolejne wizyty Kuzynki Taty – Irene oraz Jej Męża. Odległość, która nas dzieliła była spora, bo Ciocia mieszkała w Niemczech.

Ślub odbył się 15 czerwca 2017 roku, 28 listopada dowiedziałam się, że u Cioci wykryto nowotwór. Napisałam wówczas do Niej wiadomość, a Ona odpisując zapewniła, że ma nadzieję, że pomimo ciężkiej choroby niebawem się spotkamy ponownie. Niestety, dziś dowiedziałam się o Jej śmierci. Od wiadomości o chorobie minęły niespełna dwa miesiące…

W takim momencie człowiekowi przychodzą różne myśli do głowy. Ja z pewnością mam sobie dużo do zarzucenia. Wiem, że mogłam przyjąć Ciocię dużo cieplej podczas Jej wizyty. Mogłam poświęcić Jej więcej czasu. Niestety, nie zrobiłam tego i na zawsze zmarnowałam tą okazję. Byłam zbyt zajęta swoimi sprawami i generalnie sobą. Zbyt często tak jest, że jestem zbyt zajęta sobą. Myśleniem o przyszłości, planowaniem lub wspominaniem. A przecież najważniejsze jest, by być w chwili obecnej. Być w danej chwili nie tylko ciałem, ale i duchem. Doceniać, naprawdę doceniać ludzi, którzy są blisko. Niby o tym wiem, niby pamiętam, ale czy zawsze?

Czy zawsze pamiętam jak ważne jest, by doceniać swoje zdrowie? Doceniać to, że mam dobry wzrok, słuch, że mogę codziennie próbować nowych potraw i pracować? Doceniać to, że mam swoje łóżko, w którym mogę zasnąć i odpocząć. Doceniać ludzi, których kocham i którzy mnie kochają. Doceniać marzenia i wierzyć w nie, chociażby znaleźli się tacy, którzy we mnie zwątpią.

Dziś postanowiłam, że powinnam wykonać kolejne kroki do tego, by być osobą jeszcze bardziej wdzięczną i jeszcze lepiej wykorzystującą swój czas. Chcę myśleć jeszcze bardziej pozytywnie i działać odważniej. W jaki sposób? Kupiłam dziś zeszyt, który nazwałam „zeszytem wdzięczności”, zamierzam w nim codziennie wypisywać przynajmniej 3 rzeczy za które jestem wdzięczna danego dnia. Postanowiłam również być osobą jeszcze bardziej zdyscyplinowaną oraz nieustannie uczyć się nowych rzeczy. Co dnia doceniać swoje szczęście,  bo niewątpliwie mam go dużo.